Medewerkersverhalen

Ruim een jaar werk ik bij Pameijer, als functioneel beheerder bij ICT. Mijn weg hierheen was niet vanzelfsprekend. In 2015 kwam ik als vluchteling naar Nederland. Zonder netwerk, zonder werk, en met een diploma dat hier niet direct werd erkend. Het was ontzettend lastig om te kunnen landen.

Bijna acht jaar jaar geleden begon ik bij Pameijer, inmiddels begeleid ik dagelijks cliënten op weg naar werk. Dat begon allemaal onverwachts. Ik werkte als officemanager in Rotterdam, en had via de tuinploeg van Pameijer voor het eerst contact. Niet veel later stopte ik als zzp’er, en via Bas (ook leerwerkcoach) rolde ik er gewoon in.

Al 20 jaar werk ik bij Pameijer, altijd met de volwassen doelgroep. Mijn functie? Zakelijk en intensief. Ik help mensen met een zorgvraag bij het vinden van de juiste ondersteuning. Vaak noem ik ze klanten, ze kopen immers een zorgpakket bij mij. Maar bij het eerste contact zijn het echt cliënten. Dan begint het gesprek. En dat is precies waar mijn hart ligt.

Niet lang geleden sloeg Thomas met een pan nog gaten in zijn deur als hij een woedeaanval had. Nu is hij zijn frustraties steeds beter de baas en schiet hij niet meer zo snel uit zijn slof. Thomas werkt keihard aan zijn toekomst en heeft een duidelijk doel voor ogen: een vaste baan als schilder. Zijn leerwerkcoach Antonio ondersteunt hem op weg naar die droom.

Na ruim 24 jaar ervaring als fysiotherapeut in de gehandicaptenzorg, kwam ik acht jaar geleden via een vacature bij Pameijer terecht. Wat me meteen opviel? De veelzijdigheid. Ik heb ondertussen al op allerlei locaties gewerkt. Overal zie je andere cliënten, andere teams en zijn er andere vragen.

Vanuit mijn studie Medewerker Maatschappelijke Zorg (MMZ) ben ik negen jaar geleden als stagiaire begonnen bij Pameijer. Als ik terugkijk, vind ik het opmerkelijk hoe weinig er binnen de MMZ-opleiding wordt gesproken over de diverse jeugdgroepen. Er blijken veel meer mogelijkheden in de zorg te zijn. Dat merkte ik na een introductie bij Pameijer.

Ruim een jaar geleden kwam ik via mijn vriend terecht bij Galerie en Atelier Herenplaats, onderdeel van Pameijer. Ik was bezig met mijn master Humanistiek en zocht een plek waar ik stage kon lopen. Toen ik eenmaal binnenstapte, werd ik meteen verliefd, ik ging helemaal aan.

Vorig jaar september ben ik begonnen als vrijwilliger in de bakkerij van Pameijer. Ik heb een passie voor bakken en op deze manier kan ik ook maatschappelijk mijn steentje bijdragen. Elke maandag kijk ik ernaar uit om samen met de cliënten te bakken. Het werken met hen is zo leuk omdat het mensen zijn in hun meest pure vorm, zonder filter. Zo begin ik de week altijd vol enthousiasme.

Als ik ergens twee jaar werk, ga ik alweer op zoek naar een nieuwe uitdaging. Sinds ik bij Pameijer werk, is dat niet meer zo. Dankzij de ontwikkelmogelijkheden die ik krijg aangeboden, vind ik die nieuwe uitdaging gewoon hier.

 Elke werkdag bij Pameijer is een nieuwe kans om te leren en mezelf uit te dagen. Dat heb ik ervaren in verschillende functies die ik hier al heb gehad. Het allerbelangrijkst in mijn werk als Wooncoach A, is het maken van verbinding met cliënten. Als je op een oppervlakkige manier te werk gaat, schrik je cliënten snel af. Als je écht contact maakt, zie je veel meer en kom je tot de kern van een probleem. Dan zie je pas waar bepaald gedrag vandaan komt.  

Tijdens mijn opleiding HBO V had ik niet gedacht dat ik in de geestelijke gezondheidszorg (GGZ) zou gaan werken. Nadat ik de HBO V had afgerond, kreeg ik de kans om de opleiding Sociaal Psychiatrische Verpleegkunde (SPV) te doen. Ondanks dat deze rol lange tijd niet erg populair was door bezuinigen, ben ik blij dat ik die stap heb gezet! 

Toen ik begon met werken, was ik een aantal jaar actief in de bouw. Door een blessure moest ik mijn koers aanpassen. Omdat ik altijd al mensen wilde helpen op persoonlijk niveau, besloot ik om bij Pameijer aan de slag te gaan.